Архив метки: წიგნები

დროდადრო ყველას გვიტევს ალბათ მიზანთროპობა. დროდადრო ყველას გვიყვარს ალბათ საკუთარ ნაჭუჭში შეძრომა და ფიქრებში ჩაძირვა. მერე, როცა ამოვყვინთავთ ამ ბლანტი მორევიდან, ისევ ვაღებთ კარს და ვაგრძელებთ ძიებას. რის? თუ ვის?თუმცა ეს ერთი და იგივეა, რადგან ეს ურთიერთობების ძიებაა, ურთიერთობები კი … Читать далее →

სანამ იმას დავწერ, რისი დაწერაც მინდა, მანამდე ისევ  სამწუხარო რეალობას შევეხები. ჩვენი სასკოლო პროგრამაც და ისინიც, ვისაც ამის სწავლება ევალება, ყველაფერს აკეთებენ იმისთვის, რომ საშვილიშვილოდ შეაძულონ მოსწავლეს ის, რასაც ასწავლიან და შანსიც არ დაუტოვონ იმის, რომ როდესმე სურვილი გაუჩნდეს ამ … Читать далее →

გაგიგიათ, ალბათ, ნათქვამი, რომ ერთი და იგივე წიგნი სხვადასხვა ასაკში უნდა წაიკითხო და ეს გეხმარება ამ წიგნის უკეთ ათვისებასა და შეფასებაში. მე პატიოსნად ვიცავ ამ წესს და ვთვლი, რომ ძალიან ამართლებს. წლებს თავისი მოაქვს და მიაქვს, ბევრი  რამის გადაფასება ხდება. … Читать далее →

დღეს ბეგბედერზე და მის წიგნ «რომანტიკულ ეგოისტზე» ვსაუბრობ. კარგა ხანია, მინდა ამ მწერალზე რამე ვთქვა, მაგრამ რატომღაც ვიწყებ და ვჩერდები. და ისედაც, ეს დაწყება და არდამთავრება რაღაცნაირად ტრადიციული გახდა ჩემი  და ფრედერიკ ბეგბედერის ურთიერთობისთვის. ასეთი რამე არც ერთ მწერალზე არ … Читать далее →

ორუელის წინასწარმეტყველებაზე ბევრი თქმულა და დაწერილა. ამიტომ ახლა ამაზე არ გავაკეთებ აქცენტს, თუმცა ვერც მთლად გვერდის ავლა გამომივა, რაკი «ცხოველთა ფერმაზე» ვაპირებ საუბარს.

არის წიგნები, რომლებსაც წაიკითხავ, გადადებ და აღარაფერი გრჩება მისგან . უბრალოდ დრო მოკალი, ან გაეცანი კიდევ ერთ ყბადაღებულ, სნობებისგან აღიარებულ ნაწარმოებს და მწერალს და კიდევ ერთხელ დარწმუნდი იმაში, რომ ხარისხი ყოველთვის არ ემთხვევა პოპულარობას. ასეთები ბევრია და ჩამოთვლას არ დავიწყებ, … Читать далее →

უცნაურობების ნაკლებობას ნამდვილად არ ვუჩივი. მათგან ზოგი არ მომწონს, უმეტესობა კი ძალიანაც მხიბლავს. სწორედ ამ სიაშია ის, რაზეც ახლა ვაპირებ ლაპარაკს. ყოველთვის, ყველა სიტუაციაში, ვეძებ შედარებებს და ვავლებ პარალელებს. აი, მაგალითად:

დაკარგვის შეგრძნება ერთობ ნაცნობი და მშობლიურია ჩემთვის. ღრმა ბავშვობიდან სულ ჩემთანაა. დაიწყო საყვარელი ადამიანების წასვლით ამქვეყნიური ყოფიდან, რაც, სხვათა შორის, დღემდე ვერ მიპატიებია მათთვის.. არც ტკივილი წასულა არსად. სულ ტყუილია, დრო მკურნალია და ასეთი იდიოტობები. უბრალოდ ყოველდღიურობა და ცხოვრების ქაოსი … Читать далее →

ვინც მოგწონს, შეიძლება არ გიყვარდეს. ხო, ასეც ხდება, საუკეთესოა იქნებ, მაგრამ ვერ შეგაყვარა თავი. ან პირიქით, ვერაა მთლად მოსაწონი, მაგრამ გიყვარს და რას იზამ! წიგნებიც ასეა.

აღარც მახსოვს,როდის ავცდი სწორ გზას და მოლიპულზე შევდგი ფეხი. იმ დღიდან გეომეტრიული პროგრესიით დაიწყო ცხოვრებამ გართულება. საინტერესო ისაა, რომ ხვდები ამას, მაგრამ ვეღარც ეშვები, იმიტომ რომ ეს უკვე შენი ცხოვრების წესად იქცა. გზიდან აცდენაში უმეტესობა ამორალური ცხოვრების წესს გულისხმობს ან … Читать далее →